ในทำนองเดียวกัน การช่วยลดปัจจัยการผลิต เช่น ยาฆ่าแมลงและปุ๋ย สามารถช่วยลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้มากถึง 50 ล้านตันต่อปี ในขณะที่การใช้น้ำอาจลดลงได้ 5-10% หรือเทียบเท่ากับน้ำจืดถึง 2.8 พันล้านลิตร การปรับปรุงระบบชลประทานจากดาวเทียม

เมื่อพิจารณาว่าภาคเกษตรกรรมเป็นตัวปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่สำคัญของโลก และบริโภคน้ำจืดเกือบสองในสามของปริมาณน้ำจืดทั่วโลก ตัวเลขเหล่านี้จึงมีความสำคัญ

ผลประโยชน์ทางสังคมเหล่านี้ให้ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจเช่นกัน การลดขยะจากอาหารสามารถช่วยเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจให้กับผู้ผลิตได้ 150-175 พันล้านดอลลาร์ จากการวิเคราะห์ข้อมูลจากองค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ และการลดต้นทุน 5% คิดเป็น 7-8 พันล้านดอลลาร์สำหรับผู้ปลูกจากการประหยัดปัจจัยการผลิตเพียงอย่างเดียว

แล้วทั้งหมดนี้ทำงานอย่างไรในทางปฏิบัติ? เซ็นเซอร์ระยะไกลตามอวกาศจะรวบรวมและอำนวยความสะดวกในการแลกเปลี่ยนข้อมูลจำนวนมาก รวมถึงข้อมูลสภาพอากาศและภาพถ่ายจากโดเมนออปติก ไฮเปอร์สเปกตรัม และหลายสเปกตรัม ซึ่งสามารถขับเคลื่อนวิธีวิเคราะห์ขั้นสูงเพื่อให้ข้อมูลเชิงลึกในภาคสนามและตลอดฤดูกาล

เทคโนโลยีที่ได้รับการปรับปรุงเหล่านี้ ควบคู่ไปกับอุปทานที่เพิ่มขึ้น ซึ่งนำมาซึ่งการนำไปใช้ที่เพิ่มขึ้นในทศวรรษหน้าจากกรณีการใช้งาน 5 กรณี

การประมาณผลผลิต ใช้ข้อมูลดาวเทียมและการวิเคราะห์เพื่อสร้างการประมาณการที่แม่นยำและเฉพาะเจาะจงในระดับภูมิภาคของผลผลิตพืชผลที่คาดหวังตามประเภทพืชผล เพื่อหาปริมาณและดำเนินการกับช่องว่างความต้องการอาหาร ทำนายราคาพืชผล หรือจัดระบบโลจิสติกส์ให้เหมาะกับพื้นที่เก็บเกี่ยว

การเพิ่มประสิทธิภาพผลผลิต ใช้ข้อมูลจากดาวเทียมเพื่อขับเคลื่อนการวิเคราะห์ขั้นสูงที่ระบุข้อบกพร่องของพืชผลภายในไร่ แจ้งการดำเนินการและการดำเนินงานเพื่อเพิ่มผลผลิตสูงสุดต่อเอเคอร์โดยใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น

สนับสนุนแนวทางปฏิบัติที่ยั่งยืน การใช้ข้อมูลเชิงลึกจากดาวเทียมเพื่อช่วยลดการปล่อยมลพิษ ใช้น้ำให้น้อยลง และสนับสนุนแนวทางปฏิบัติเพื่อการปฏิรูป

คาดการณ์ ตรวจสอบ และบรรเทาความเสียหายจากภัยธรรมชาติด้วยความสามารถเฉพาะตัวของดาวเทียมในการตรวจสอบสภาพก่อนและหลังภัยแล้ง อัคคีภัย และน้ำท่วมจากระยะไกลเปิดใช้งานอิสระและการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องผ่านการเชื่อมต่อผ่านดาวเทียมในพื้นที่ห่างไกลที่มีสัญญาณบรอดแบนด์มือถือไม่ดี

ดาวเทียมสามารถนำมาใช้ในการเกษตรได้อย่างไร ในหลายกรณีการใช้งานเหล่านี้ ดาวเทียมจะแข่งขันกับอากาศยานไร้คนขับ หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า UAV หรือโดรน เครื่องบินปีกคงที่หรือแท่นสูงเช่นบอลลูน อย่างไรก็ตาม ดาวเทียมมีข้อได้เปรียบในด้านขนาดและขจัดความจำเป็นในการดำเนินงานภาคพื้นดินขนาดใหญ่

ในบางกรณีที่ต้องการความละเอียดสูงมาก (3 ซม. x 3 ซม.) หรือเมื่อมีเมฆปกคลุมอย่างต่อเนื่อง โดรนอาจยังคงมีบทบาทในอนาคต แต่เมื่อความละเอียดของดาวเทียมดีขึ้นและต้นทุนลดลง เครื่องมือที่ใช้พื้นที่เหล่านี้อาจกลายเป็นส่วนสำคัญของภาคส่วนนี้

สถานการณ์ที่เป็นไปได้อีกประการหนึ่งอาจเห็นโมเดลไฮบริดปรากฏขึ้น ซึ่งสามารถใช้แพลตฟอร์มต่างๆ ร่วมกันได้ ด้วยการใช้โดรนเพื่อตรวจสอบข้อมูลจากดาวเทียมหรือจัดเตรียมชุดข้อมูลที่จะอนุมานพื้นที่ทั้งหมดผ่านข้อมูลดาวเทียมด้วยความช่วยเหลือของ ปัญญาประดิษฐ์

ที่สำคัญ ประมาณการต้นทุนผสมของภาพถ่ายดาวเทียมที่มีความละเอียดสูงและความละเอียดสูงมากว่าจะลดลง 25% ถึง 50% ภายในปี 2573 ทำให้ต้นทุนภาพถ่ายดาวเทียมอยู่ในระดับที่แข่งขันได้กับปีกคงที่และอากาศยานไร้คนขับที่มีคุณภาพเทียบเท่า ต้นทุนมีแนวโน้มทรงตัว

กลุ่มลูกค้าใหม่ ซึ่งรวมถึงผู้ค้าคาร์บอนและผู้ประกันตน มีแนวโน้มที่จะได้รับความสนใจจากข้อมูลดาวเทียมที่สามารถให้ได้ เนื่องจากต้นทุนและรูปแบบการดำเนินงานที่ดีขึ้น เมื่อรวมกับการขยายการเข้าถึงไปยังลูกค้าที่มีอยู่ เช่น รัฐบาลและอุตสาหกรรมการเกษตร เราคาดการณ์ว่าจะมีการนำไปใช้เพื่อขยายตลาดประมาณ 10% ต่อปี และสูงถึง 1 พันล้านดอลลาร์ภายในปี 2573

ทีมงานพร้อมให้คำปรึกษาและพัฒนาซอฟต์แวร์